രണ്ടായിരത്തി നാലമാണ്ട് ജനുവരി മാസം ഇരുപത്തി അന്ജിനാണ് എന്റെ ആദ്യ വിവാഹം നടന്നത്. നൂറു പവന് സ്വര്ണം സ്ത്രീധനമായി കിട്ടി തൃശൂര് ജില്ലയിലെ ഒരു തരികിട വിദേശ മലയാളിയുടെ ബ്ലാക്ക് ആന്ഡ് വൈറ്റ് മകളെയാണ് ഞാന് കെട്ടിയത്. ആളുകള് ഞാന് അവരുടെ പൈസ കണ്ടാണ് ആ സാധനത്തിനെ കേറിയത് എന്ന് പിന്നീട് പറഞ്ഞു നടന്നു. അവളുടെ വെല്യുപ്പയാണ് എന്നെ പറ്റി അന്വേഷിക്കാന് രഹസ്യപോളിസിന്റെ വേഷത്തില് ഞങ്ങളുടെ പ്രദേശത്ത് വന്നത്. അവര്ക്ക് മൂന്നു സന്തതികള്, ഒരു ആണ് രണ്ടു പെണ്ണ്. വാപ്പ സൌദിയില് ഏതോ സ്ഥലത്ത് സുപെര്മര്കെറ്റ് നടത്തുന്നു. ഉമ്മ ഭര്ത്താവ് അയക്കുന്ന പൈസ കൃത്യമായി ബെക്കരികളിലും ചെരുപ്പ്-തുണിക്കടകളിലും എന്ന് വേണ്ട ചെലവാക്കാന് പാടിയ എല്ലായിടത്തും കൊണ്ടു ചെലവാകിയിരുന്നു. എന്റെ ഉമ്മയുടെ സഹോദരി വഴിയാണ് ഈ ആലോചന എനിക്ക് വന്നത്. ഇത്ര വലിയ പൈസക്കാരുടെ അടുത്ത നിന്നും വേണ്ട എന്ന് പറഞ്ഞു എങ്കിലും എന്റെ അമ്മാവന്റെ നിര്ബന്ധത്തിനു വഴങ്ങി ഞാന് പോയി പെണ്ണ് കണ്ടു. ഒരു മെലിഞ്ഞ ഇരു നിറത്തിലുള്ള കുട്ടി. ഞാന് വലിയ സൌന്ദര്യം ഒന്നും വേണമെന്ന വാശിയുള്ള കൂട്ടതിലല്ലയിരുന്നു. അവര്ക്ക് ഈ കല്യാണത്തിന്റെ പിന്നില് ചില രഹസ്യ അജണ്ടകല് ഉണ്ടായിരുന്നു. അവിടെ ആണായി പിറന്ന ഒരുത്തന് കുറെ കഴിയുമ്പോള് സൌദിക്ക് പറക്കും. അപ്പോള് വീട് കാവലിനും, കടയില് പോയി സാധനങ്ങള് വാങ്ങാനും എല്ലാറ്റിലും ഉപരിയായി മകളുടെ ഭര്ത്താവുദ്യോഗം നോക്കുവാനും ഒരാളെ വേണമായിരുന്നു. ആ നിലക്കുള്ള അന്വേഷണമാണ് എന്റെ നിര്ഭാഗ്യത്തില് വന്നു അവസാനിച്ചത്. കൂടത്തില് പറയാമല്ലോ അവരുടെ വെള്ളിപ്പാടെ പേരു പോലും "കോഴി" എന്നായിരുന്നു. ഇതില് നിന്നും അവരുടെ സ്വഭാവത്തിന്റെ ഏകദേശ രൂപം പിടികിട്ടും. അവരുടെയും അവരുടെ ആളുകളുടെയും വീടുകളില് എല്ലാം ആണുങ്ങള്ക്ക് "പുല്ലു വില" ആയിരുന്നു. അടുക്കളയില് പെണ്ണുങ്ങളുടെ കാല് ചുവട്ടില് ഒതുങ്ങി കൂടുന്ന പ്രാകൃതന്മാരയിരുന്നു അവര്.
എനിക്ക് ഇഷ്ടമായി അവളെ. എനിക്ക് സൌന്ദര്യ ബോധം ഇല്ലാത്തതു കൊണ്ടാണെന്ന് എന്റെ അമ്മാവന് പില്ക്കാലത്ത് പറഞ്ഞത് എത്ര ശരി. വേറെ ഒരു പാട് പഴികള് എനിക്ക് കേള്ക്കേണ്ടി വന്നു. അവര് എന്റെ കാര്യത്തില് രഹസ്യ അന്വേഷണവും മാറും നടത്തി ഓക്കേയായി. കാരണം അന്ന് ഞങ്ങളുടെ പ്രദേശത്ത് എന്നെപോലെയുള്ള യുവരക്തങ്ങളില് കള്ളുകുടി, പുകവലി, സ്ത്രീ വിഷയം എന്നിവയില് നിന്നെല്ലാം ഒഴിഞ്ഞു വളരെ മാന്യമായി ജീവിച്ചിരുന്ന അപൂര്വ ജീവികളില് ഒരാളായിരുന്നു ഞാനന്ന്. (പിന്നീട് എന്റെ ആ നല്ല പേരു വളരെയധികം മോശമായി).
എന്തായാലും കല്യാണം ഉറപ്പിച്ചു. അവളുടെ നായ മുഖനായ വാപ്പയുടെ അസാന്നിധ്യത്തില് വെല്യുപ്പ തന്നെ കാര്യങ്ങള് മുന്കൈയെടുത്ത് നടത്തി. ഒരു വലയിടല് ചടങ്ങും നടന്നു. ഒന്നര പവന്റെ ഒരു വള ഇട്ടു. അത് തന്നെ കുറച്ചു തരികിട പണ്ടം പണയം ഒക്കെ നടത്തിയാണ് സംഗതി ശരിയാക്കിയത്. എന്നാല് അവളുടെ ബന്ധുക്കളിലെ ചില പെന് മനസ്സുകള് അത് പോര എണ്ണ അഭിപ്രായം നടത്തിയതായി കുറെ നാളുകള്ക്ക് ശേഷം മാത്രമാണ് അറിയാന് കഴിഞ്ഞത്. ഞങ്ങളുടെ ബന്ധം തകര്ക്കുന്നതില് ഒരു മോശമല്ലാത്ത പങ്ക് അവരുടെതായിരുന്നു. തിയതി നിശ്ചയിച്ചത് അവളുടെ നായ മുഖന് വാപ്പ വന്നതിനു ശേഷമായിരുന്നു. (നായ മുഖന് എന്ന് പറയാന് കാരണം, അയാള് എല്ലായ്പോഴും ഒരു പട്ടിയുടെ മുഖഭാവം വദനത്തില് നില നിര്ത്തിയിരുന്നു-ഒരു തരം അസംത്രിപ്തന്റെ ഭാവം). നായ മുഖന് ഞങ്ങളുടെ വീട് വന്നു കണ്ടിട് അയാളുടെ മുഖത്ത് നിന്നും അയാള്ക്ക് ഞങ്ങളെ ഇഷ്ടപെടില്ല എന്ന് തോന്നി. അന്ന് അയാള് അത് പ്രകടിപ്പിച്ചിരുന്നു എങ്കില് പിന്നീടുണ്ടായ പ്രശ്നങ്ങള് ഒഴിവാക്കാമായിരുന്നു. പക്ഷെ ഗീതയില് പറയുന്നത് പോലെ "സംഭവാമി യുഗേ യുഗേ"-സംഭവിക്കാനുള്ളത് സംഭവിക്കും. സംഭവിച്ചതെല്ലാം നല്ലതിന്, സംഭവിക്കുന്നതും നല്ലതിന്, ഇനി സംഭവിക്കാന് പോകുന്നതും നല്ലതിന്. ഈമാന് എന്ന് ഇസ്ലാമില് പറയുന്നതിന് ഇതുമായി ബന്ധമുണ്ടോ ആവോ? ആര്ക്കറിയാം? കുശലന്വേശങ്ങളും മറ്റും കഴിഞ്ഞു നായമുഖനും അയാളുടെ ഒരു പെന്കൊന്തനായ ഒരു അളിയനും കൂടി വീടിനപ്പുരതെക്ക് നീങ്ങി ചില കുശുകുശുക്കല് നടത്തി, അവസാനം കോന്തന് പറഞ്ഞു കാണും നമ്മുടെ കണ്ട്രോളില് അവനെ നമുക്ക് നിര്ത്താം അളിയാ, ധൈര്യമായി ഇരി എന്ന് പറഞ്ഞു കാണും. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോള് നായമുഖന്റെ മകന് ചെറു നായ ഒരു മത്തങ്ങാ പോലത്തെ വാച്ച് (സ്വര്ണ കളര്) എന്റെ കൈയില് കൊണ്ടു വന്നു തന്നു. അങ്ങിനെ ജാനുവരി മാസം ഇരുപത്തി അഞ്ചു എന്റെ നിര്ഭാഗ്യ ദിവസത്തിന്റെ മണി മുഴങ്ങി.
കല്യാണം ഉറപ്പിച്ചു രണ്ടു ദിവസം കഴിഞ്ഞപ്പോള് എനിക്ക് സുഖമില്ലതെയായി, വയറു വേദന, തല വേദന, തുടങ്ങി എല്ലാതരം വേദനകളും. ഞാന് എന്റെ അഞ്ചു വയസ്സിനു ശേഷം ആശുപത്രിയില് കിടന്നിട്ടില്ല. പക്ഷെ ഇത്തവണഎന്റെ അഞ്ചു ദിവസങ്ങള് അപഹരിക്കാന് അത് ധാരാളം മതിയാരുന്നു. രക്തം പരിശോധന, ഗ്ലുക്കോസ് കയറല് എന്ന് വേണ്ട എന്റെ ശരീരത്തില് നിന്നും സൂചി ഒഴിയുന്ന സമയം തന്നെ ഇല്ലാതായി.
അങ്ങിനെ കല്യാണത്തിനുള്ള തയ്യാറെടുപ്പുകള് തുടങ്ങി. നൂറു പവനെല്ലേ കിട്ടാന് പോകുന്നത്, ഒന്നും മോശമാകരുതല്ലോ. എന്റെ കൈയില് പത്തു പൈസ എടുക്കാനില്ല, അവസാനം എന്റെ അമ്മാവന് എണ്ണ ലോഗ ബാന്കില് നിന്നും കുറച്ചു സ്വര്ണം പണയം വയ്ക്കാനായി വാങ്ങി. അങ്ങിനെ കല്യാണ ദിവസം അടുത്ത്വന്നു കൊണ്ടിരുന്നു. എന്റെ കൂടെ ആരും ഇല്ല. എല്ലാ കാര്യത്തിനും ഞാന് തന്നെ ഓടി. അത് കണ്ടു ചിലര് "പാവം" എന്ന് പറയുന്നതും ഞാന് കേട്ടിട്ടും ഇല്ലെന്നു നടിച്ചു. കല്യാണത്തിന് മാലയിടല്, ബൊക്കെ പിടിപ്പിക്കല്, വീഡിയോ ചിത്രീകരണം എന്നിവ പാടില്ല എന്ന് ഞങ്ങള് ഒരു നിര്ദേശം വച്ചു. അവര് അത് അന്ഗീകരിച്ചത് മനസ്സില് എതിര്പോടെയനെന്നു പിന്നീട് മനസ്സിലായി. അതിന് അവര് കല്യാണത്തിന്റെ അന്ന് പകരം വീടുകയും ചെയ്തു.
അത് അടുത്ത ബ്ലോഗില് വായിക്കാം. ഇതു ആരെങ്കിലും എന്നെ അറിയുന്നവര് വായിച്ചാല് അവര്ക്ക് മനസ്സിലാകും ഞാന് ആരാ എന്ന്. അങ്ങിനെ സംഭവിച്ചാല് അവര് അത് മനസ്സില് സൂക്ഷിക്കുക. കാരണം നിങ്ങള് അറിയാത്ത കാര്യങ്ങള് ഉണ്ടെങ്കില് നിങ്ങള്ക്ക് കൂടി അറിയുവാനാണു ഞാന് ഇത് എഴുതുന്നത്. അഭിനന്ദനം, സഹതാപം ഇതൊന്നും ഞാന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നില്ല. എന്നെ പോലുള്ള ഒരാള് ഈ ലോകത്ത് ജീവിച്ചിരുന്നു എനിക്ക് ഇത്തരത്തിലുള്ള അനുഭവങ്ങള് ഉണ്ടായിരുന്നു ചില ആളുകള് ഇത്തരക്കരയിരുന്നു, ഇതെല്ലാം ലോകത്തെ ഒന്നു അറിയിക്കണം. അതിന് പാടിയ മാര്ഗം ഈ ബ്ലോഗിങ്ങ് ആണെന്ന് തോന്നി, അത് ചെയുന്നു. അത്ര മാത്രം. ശേഷം അടുത്ത ബ്ലോഗില് വീണ്ടും സന്ധികും വരെ വണക്കം.