വീണ്ടും ചില ചിത്രങ്ങള്‍

വീണ്ടും ചില ചിത്രങ്ങള്‍ നിങ്ങള്‍ക്കായി സമര്‍പ്പിക്കുന്നു.  ഇത്തവണ വീടുപണി സംബന്ധമായ തിരക്കില്‍ പെട്ടതുകൊണ്ട്, ഒരു യാത്ര നടത്താന്‍ പറ്റിയില്ല.  (ഒട്ടും ഉറപ്പില്ലത്തത് കാരണം പ്ലാനിംഗ് ഉണ്ടായില്ല).  എന്നാലും വീണുകിട്ടിയ ചില ഇടവേളകളില്‍ ഞങ്ങള്‍ ചെറായി-അഴീക്കോട്‌ ബീച്ചുകള്‍ കാണാന്‍ പോയി. കുറെ നാളുകള്‍ക്ക് ശേഷമാണു അഴീക്കോട് നിന്നും മുനമ്പത്തേക്ക് പുഴ മുറിച്ചു കടന്നു യാത്ര ചെയ്യുന്നത്.  ജങ്കാര്‍ സര്‍വ്വീസ് തുടങ്ങി എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് ഇതുവരെ കയറിയിട്ടില്ലായിരുന്നു.

ജങ്കാറില്‍ ആളുകളും വാഹനങ്ങളും കയറുന്നതിനിടയില്‍ എടുത്ത ചിത്രം.

ജങ്കാര്‍ പുറപ്പെട്ടു കഴിഞ്ഞ സമയത്ത് എടുത്ത ചിത്രങ്ങള്‍.  ഇവിടെയാണ്‌ ഇക്കഴിഞ്ഞ ദിവസം നാല് യുവാക്കള്‍ കാര്‍ സഹിതം പുഴയില്‍ വീണു മരണമടഞ്ഞത്.

നിലക്കാത്ത ഓളങ്ങള്‍ കീറിമുറിച്ചുകൊണ്ട് പോകുന്ന മീന്‍പിടുത്ത ബോട്ട്.(താഴെ)..

സൂര്യാസ്തമയം കാണുവാനാണ് ഞങ്ങള്‍ ചെറായിക്ക് പോയത്.  തമിഴ്നാട്ടിലെ ഏതോ എന്ജിനീയറിംഗ് കോളേജില്‍ നിന്നുമുള്ള പെണ്‍കുട്ടികള്‍ നാല് ബസ്സുകളിലായി വന്നിരിക്കുന്നു.  അവരുടെ കലപില ശബ്ദങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ ഞങ്ങളും നടന്നു.  ബീച്ചിലെ തിരക്ക് അത്രയൊന്നും ഇല്ല.  സവാരിക്കായി രണ്ടു കുതിരകള്‍ പുതുതായി വന്നതൊഴിച്ചാല്‍ മറ്റു പുതുമകള്‍ ഒന്നും തന്നെ അവിടെ കാണാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല.

തിരക്കുകളില്‍ നിന്നും ഒഴിഞ്ഞു അടുത്തുള്ള ബീച്ചില്‍ വൈകുന്നേരങ്ങളില്‍ വന്നിരുന്നു ജീവിതത്തിന്റെ കഴിഞ്ഞകാലം ഓര്‍ത്തിരിക്കുക എന്നത് ഓരോ അവധിക്കാലത്തും മുടങ്ങാതെ ചെയ്തുപോരുന്ന കാര്യമാണ്.  ചുരുങ്ങിയത് ഒരു പത്തു തവണയെങ്കിലും ഓരോ വര്‍ഷവും പോകാറുള്ള സ്ഥാനത്ത് ഇത്തവണ രണ്ടു തവണ മാത്രമാണ് പോകാന്‍ കഴിഞ്ഞത്.  പടിപടിയായി സൂര്യന്‍ പടിഞ്ഞാറെ ചക്രവാളത്തില്‍ മറയുമ്പോള്‍ ജീവിതത്തിന്റെ അന്ത്യ കാലത്തെയാണ് ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കുന്നത്.  ജീവിതത്തില്‍ നമ്മള്‍ എന്ത് നേടി എന്ന് ഓരോ തവണ അസ്തമയം കാണുമ്പോഴും സ്വയം ചോദിക്കാറുണ്ട്.  ഉത്തരം ഒരു ചോദ്യചിഹ്നമാണ്...

പ്രവാസ ജീവിതത്തില്‍ വീണുകിട്ടുന്ന ഇടവേളകളില്‍ അസ്തമയം കാണാന്‍ പോകുന്നത് അബുദാബി കോര്‍ണിഷിലാണ്.  പക്ഷെ നാട്ടിലെ അസ്തമയത്തിന്റെ മാസ്മരികത ഇവിടെ ഇല്ലെന്നാണ് എനിക്ക് തോന്നിയിട്ടുള്ളത് (അങ്ങിനെ തോന്നാത്തവര്‍ ദയവായി ക്ഷമിക്കുക!).  മടുപ്പിക്കുന്തോറും നമ്മെ ഇവിടെ തന്നെ പിടിച്ചു നിര്‍ത്തുന്ന ഒന്നാണല്ലോ പ്രവാസം.  തിരകളടങ്ങിയ കടലാണ് ഇവിടെ കണ്ടിട്ടുള്ളത്.  നാട്ടിലെ കടലിന്റെ ഭാവം വേറെയാണല്ലോ.

 ഇത്തവണ അസ്തമയം മുഴുവനായി കാണാന്‍ പറ്റിയില്ല.  മേഘചിന്തുകള്‍ മറച്ചുകളഞ്ഞ അസ്തമയത്തിന്റെ കിട്ടാവുന്ന ചിത്രങ്ങള്‍ ക്യാമറയിലാക്കി ഞങ്ങള്‍ തിരിച്ചു.  മുനമ്പത്ത് എത്തിയ സമയത്ത് തന്നെ ജങ്കാര്‍ പുറപ്പെടാന്‍ തയ്യാറായി നില്‍ക്കുന്നു  ജങ്കാറില്‍ നില്‍ക്കുമ്പോഴും  വാനത്തിലെ ചുവപ്പ് മാഞ്ഞുതീര്‍ന്നിട്ടില്ല.  ക്യാമറയുടെ പരിമിതികള്‍ അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് തന്നെ ചില ക്ലിക്കുകള്‍...ചില ഫോട്ടോസ് തീര്‍ത്തും മോശമായി.  അല്ലാതെ കിട്ടിയതില്‍ നല്ലതെന്ന് തോന്നിയവ ഇതാ ഇവിടെ...

ചിത്രങ്ങള്‍ നിങ്ങള്‍ക്ക് ഇഷ്ടമാകും എന്നുതന്നെ കരുതുന്നു.  അഭിപ്രായങ്ങള്‍ കമന്റുകളായി അറിയിക്കുക.